BADANIE URAZOWE - MIEDNICA

Obrażeniom miednicy może towarzyszyć znaczna utrata krwi. Hipotensja po urazie bez wyraźnej przyczyny powinna nasuwać osobie badającej podejrzenie urazu miednicy. Niezwłoczne założenie stabilizatora miednicy jest uznawane za działanie priorytetowe u pacjentów z urazem miednicy oraz objawami hipotensji. W badaniu fizykalnym prócz niestabilności kości uraz miednicy może sugerować również krwawienie z cewki, krwiak moszny, różnica w długości kończyn lub rotacja kończyny dolnej bez wyraźnych objawów jej złamania. W grupie tych pacjentów należy wykluczyć ruchy miednicy oraz kończyn ponieważ mogą one doprowadzić do przemieszczenia powstałych skrzepów krwi i nasilenia dalszego krwotoku. Delikatne obmacywanie miednicy polegające na jej ściśnięciu może ułatwić wykrycie złamań. Obecnie nie zaleca się badania miednicy polegającego na wywieraniu nacisku na talerze biodrowe w sposób mogący spowodować „otwarcie miednicy” w trakcie badania wstępnego. Takie badanie może doprowadzić do przemieszczenia odłamów kostnych i nasilenia krwawienia. Obecność ubytków neurologicznych na kończynach dolnych, otwarte rany pośladków i krocza mogą również sugerować uraz miednicy. Przednio-tylne RTG miednicy jest najbardziej przydatną metodą diagnostyki złamań miednicy.

- ATLS 2019