ZAWAŁ MIĘŚNIA SERCOWEGO
Zawał mięśnia sercowego jest to stan, w którym dochodzi do niedokrwienia serca na czas wystarczający, aby doszło do jego martwicy, czyli obumarcia określonego obszaru objętego niedokrwieniem.
Niedokrwienie mięśnia sercowego powoduje zaprzestanie dostarczania do niego tlenu oraz substancji odżywczych. Stan ten prowadzi do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu serca, łącznie z zajściem śmiertelnym. Serce jak każdy inny mięsień potrzebuje tlenu do prawidłowego funkcjonowania. Dostarczanie tlenu do mięśnia sercowego jest możliwe dzięki tętnicom wieńcowym zlokalizowanym na wierzchniej warstwie serca. To właśnie zatkanie tych tętnic prowadzi do rozwoju martwicy mięśnia sercowego. Głównymi przyczynami wad w zakresie tętnic wieńcowych jest nieodpowiednia dieta – bogata w niezdrowe tłuszcze, brak ruchu oraz istnienie chorób współtowarzyszących, które często są bagatelizowane przez pacjentów i nieodpowiednio kontrolowane: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, zaburzenia hormonalne, nikotynizm. Nieodpowiednia dieta prowadzi do rozwoju miażdżycy tętnic – czyli odkładaniu się w tym przypadku w ścianach tętnic wieńcowych zbyt dużej ilości tłuszczu, który odpowiada za zwężenie światła naczynia oraz odpowiedź zapalną w postaci usztywnienia naczynia. Kolejnym ważnym czynnikiem, na który niestety nie mamy wpływu są nasze geny. Czasem choroby genetyczne, które prowadzą np. do zmian wrodzonych naczyń krwionośnych, zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia zawału mięśnia sercowego. Osoby w dużej grupie ryzyka to te, u których w rodzinie (rodzice, dziadkowie) przebyli zawał mięśnia sercowego do 55 roku życia.
OBJAWY ZAWAŁ MIĘŚNIA SERCOWEGO
Objawem dominującym jest zamostkowy ból w klatce piersiowej, który może mieć różny charakter – pieczenie, gniecenie, rozrywanie, dyskomfort. Nierzadko promieniuje do lewej ręki, żuchwy, karku, pleców czy też brzucha. Gdy zawał ma drastyczny przebieg dołączają się objawy takie jak: duszność, bladość powłok ciała, spocona lepka skóra, silny lęk i niepokój czasem zaburzenia orientacji co do czasu, miejsca, własnej osoby.
POSTĘPOWANIE
W przypadku podejrzenia zawału mięśnia sercowego potrzebna jest pilna pomoc medyczna. Należy pamiętać o jak najwcześniejszym wezwaniu pogotowia ratunkowego. Z poziomu dyspozytora możliwe jest już rozpoznanie podejrzenia zawału mięśnia sercowego, w takim wypadku dostaniemy instrukcje co zrobić – najczęściej będzie to informacja, aby podać choremu aspirynę, ułożyć w pozycji siedzącej oraz ograniczenie ruchów oraz jakiegokolwiek wysiłku fizycznego. Najważniejszym elementem leczenia zawału mięśnia sercowego jest pilny transport pacjenta do szpitala specjalizującego się w tak zwanej kardiologii inwazyjnej i mechaniczne udrożnienie zatkanej tętnicy wieńcowej, poprzez założenie np. stentu.
Podaż aspiryny w przypadku bólu w klatce piersiowej
W warunkach przedszpitalnych poszkodowanym z bólem w klatce piersiowej z podejrzeniem zawału mięśnia sercowego (OZW) należy wcześnie podać 160–325 mg aspiryny do rozgryzienia. Ryzyko powikłań, takich jak anafi laksja czy poważne krwawienie, jest względnie małe. Nie należy podawać aspiryny dorosłym z bólem w klatce piersiowej niejasnego pochodzenia.